Her fecir vakti gölgen değer gölgeme
Suskunluğun hâkimliğinde çalar bizim çanımız
Kara çarşaf gibi örtülürken karanlık üstüme
Yıkılmış hayallerim dizilir bir bir önüme
Bir kuru sessizlik ve bir çift yaşlı göz
Yazar sana gecenin en elemli şiirini
Gökyüzüne barışın kalbini çizmek gibiydi
Seni anlatmak, anlatabilmek
Susuz kalmış topraklara yağmuru dilemek,
Mülteci çocuğun hayata karşı sitemi
Şiirlerin ötesine geçebilmekti
Seni anlatmak
Şimdi sende ne hâller vardır
Uzaklıklar fazlasıyla yormuştur seni
Yollar dar ve uzundur şimdi sana
Zaman tüm gaddarlığıyla geçiyor önünden şimdi
Şimdi sende ne hâller vardır
Bir sonbahar gecesi, yorgun argın,
Yağmurların sesinden düştün gene aklıma.
Bakma her sözümde seni söylemediğime,
Bil ki içimdeki sessiz mısralar seni anlatıyor hâlâ.
Kalbimdeki her bir fısıltı sana koşuyor,
Eflaklar sarmış dört yanımı anne
O mavi düşlerin içindeki küçük kız değilim artık
Saçılmış umutlarım,düşlerim tenha yerde
Gözlerimde kalmış çaresizliğin resmi
Rahneler açmış küçükken okşadığın tenimde
Tutupta üşütmek istemediğin o ellerimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!