Sana ulaşmak imkansız,
Benim için imkansızsın.
Ama bir başkası için,hatta başkaları için imkansız değilsin.
Sen onlar içinsin,onlarda senin için,sen para içinsin.
Acaba desem de,sana bir soru sormak istesem,
Elini tutuyorum,
Buz gibi.
Sesleniyorum,adını söylüyorum
cevap vermiyorsun.
Biliyorum şaka yapıyorsun.
Hep böyleydin
Özledim,
Sokakların,acıların nutuklarını.
Özledim
Türkülerde ki Kasımları,Aralıkları.
Hani önünde karşılaştığımız o ev,
İşte,hatırladığın ev.
Bütün hayallerimi yıktı bugün.
Çünkü bugün,satıldığı gün..
Hani önünde karşılaştığımız o ev,
Zorbaların çektiği oyalan nutukların,
İnsanlığın yaşadığı o acıların,
İşte bunları sessizce bağırdığım sokakların,
Olmadığı evimi özledim.
Bilinmeyen yılın, bilinmeyen Eylüllerin de,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!