Bu şehrin fotoğrafları var elimde
senin beni,benimse ellerini
senin bakmadığın,benimse bakarken ağladığım fotoğraflar
sokağın kaldırımları kucakladığı köşede
bıraktığın yerdeyim
yavaş yavaş yaklaşıyorum sana
sana ve Tanrıya
bu kez olsun atmasın kalbin
olmadan meyler leylam
duyulsun bülbüldeki hicran
ne de olsa herşey artık sensin
bukalemin elleri olan bir çocuk yitirildi
yüzü ortaköyün yeşili
saçlarında dalgalar bir fener alayı kadar şüpheli
şeker gözleri yeni ambalajlanmış
tekin bir yürüyüşü var annesinin giydirdiği
serseri bir de şapkası önüne düşer hep
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!