Sensizliğe mahküm etme beni, ölümün adıdır sensizlik..
İçimde hep korkusunu taşıyorum..
Ne bu karmaşa nede bu çaresizlik sevdanın yükü omuzlarıma bindi.
Ağrı yok nedense, sıkıntı bır içimde bir dilimde
Ne zaman sezsiz kalsam yanlızlıgğm alıp götürür benı, sensizliğe...
Kayıt Tarihi : 31.12.2012 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!