Enerjidir her bir boyut,
Yoğunlaşıp çözülüyor.
Gerek somut, gerek soyut,
Genleşiyor büzülüyor.
Kinetiktir, statiktir,
Hızı sonsuz dinamiktir,
Potansiyel, pratiktir,
İmbiklerden süzülüyor.
Maddeleşse, heyulada,
Enerjiden değil mâda,
Şekil cisim bu manada,
Kıvamında düzülüyor.
Tek enerji baştan sona,
Değişerek ondan ona,
Eşyalara kona, kona,
Ad alarak çiziliyor.
Strinkler, kuantumlar,
Atom altı tanıtımlar,
DNA, RNA, kalıtımlar,
Bocuk gibi diziliyor.
Bu enerji zat’ın kendi,
Yapar yıkar kendi bendi,
Ne eşi var ne menendi,
İnsan neden üzülüyor?
Yaralıyım sarhoşlukta,
Uyum ahenk bir hoşlukta,
Evren denen şu boşlukta,
Dalgıç gibi yüzülüyor.
06.10.2011… Mustafa Yaralı
Mustafa YaralıKayıt Tarihi : 6.10.2011 14:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!