Gülşen-i baharda bir diken olsan da Mansur
Sanki dilinde zülfikar, cümle âlemde cesur
Vahdet-i vücud, kul lisanında olsa da kusur
Hakikat makamında müseccim, yankılanır Ene'l Hakk..
Nazenin gonca sallanır gül dalında bir dügah
Sedası inletir semayı, sanki makam-ı padişah
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Ene'l Hakk: Ben hakk'ım anlamındaki Hallac-ı Mansur'un sözü
Gülşen: Gül bahçesi
Mansur: Hallac-ı Mansur
Zülfikar: Hz.Ali'nin kılıcı
âlem: evren, dünyalar
Vahdet-i vücud: Allah'ın mutlak varlığı
Lisan: dil
Hakikat: Gerçek
Müseccim: cisime dönüşmüş
Nazenin: nazlı, alımlı
Dügah: müzik makamı
seda: ses
sema: gök
tenasüh: ruhtan ruha geçiş,reenkarnasyon
semah: mevlevi töreni
kehkeşan: samanyolu
zühre: venüs yıldızı
âmâ: kör
melül: kederli
cemal: yüz
baki: sonsuz
hilkat: yaratılış
bizatihi: baştan beri
hulul: Tanrı ruhunun herhangi bir bedene girdiğine inanma
dildar: sevgili
cihanşümul: evrensel
kübra: yüce, büyük
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta