Vermiş ise paye Hak,
Kulu olmak genel hak.
Sakın haddi aşıp da,
Dil demesin; ”ene-l Hak”!
Rabbin arız değil ki,
Saysan ondan kendini
Bu ne menem meyil ki?
Tağyir ettin sen din’i!
Şirk değil mi şu sözün?
Var mı onun naziri?
Nasıl sapıyor özün?
Olmaz onun veziri!
O, âlemde yektadır,
Mahlûkuna benzemez!
Bunu eden der-hatır,
Haddin bilip; “ben” demez.
Her şey hadis ve fani,
Yalnız Allah müstesna!
Hangi torpille(!) yani,
Kıldı seni istisna(?)
Şöyle acip bir sözü,
Enbiyadan yok diyen!
Nakısların bir cüzü,
Olmuş böyle halt yiyen!
Bak kitaba Sünnete!
Var mı böyle bir beyan?
Düşmüş isen cinnete,
Gizleme de, et ayan!
O, Rahmandır biz geda,
Başka role soyunma!
Kulluğunu et eda,
Ham hayalle avunma!
Kâfi kula şu şeref,
Başka makam arama!
Kılmış ise müşerref,
Sakın ondan ırama!
Ona ait her mevcut,
Değil onun parçası!
O, dur Vahit tek Vücut,
Yoktur asla kanka’sı(!)
Cihat ŞAHİN
03.01.2011-İZMİR
Kayıt Tarihi : 3.1.2011 14:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!