ENDÜLÜS MERSİYESİ
I Bölüm
Her şey erer tama, başlar noksan
Hayat güzel derler, kanma insan.
Her şey değişkendir, kalmaz aynı
Bir sevindirir, bir üzer zaman.
Sürmez hiçbir şey olduğu gibi
Baki değildir hiç kimsede şan.
Deler zaman her zırhı, kılıçlar
çürür, -Meşarif veya Horasan-
Çürür İbn-i Zi Yezen’in keskin
kılıcı da olsa, -o çift kına konan.
Nerede Yemen’in o muktedir
sultanları, o İklil ile Tican?
Nerede Şeddad’ın binaları?
Nerede Fars’ın Sultanı Sasan?
Nerede Karun’un hazinesi?
Hani nerede Ad, Şeddad, Kahtan?
Hiç yaşamamış gibi oldular
Akıbet hepsini vurdu yaman.
Uykuda görülmüş düşe döndü
Bunca saltanatla bunca sultan.
Zaman Dara ve katili Kisra’ya
vermedi sığınacak bir eyvan.
Sanki bir devir zorluğu yenip
hükmetmedi dünyaya Süleyman.
Nice felaket vardır elbette
Hüzne karşı neşe de taşır devran.
Gayrisine teselli bulunur
İslam’ın düştüğü bu beladan.
II. Bölüm
Bir bela ki yurda vuran, çöktü
o iki dağ -Uhud ile Sehlan.
Belli ki nazar değdi İslam’a
Çok yöreler mahrum kaldı ondan.
Belensiye’yi sor Mersiye’den
Nerede hani Şatıba ve Ciyyan?
İlim merkezi Kurtuba nerede
Ki kazanmıştı âlimlerle şan.
Nerede Hıms ve mesire yerleri
Ve o nehir -tatlı coşkun akan.
Bu şehirler yurdun sütunlarıydı
Ne kalır geri çökünce erkân.
Saf din ağlıyor, ağlayışı gibi
âşıkların yaktığında hicran.
İslam’dan mahrum yurda ağlıyor
Ah, o yurt artık küfürle ümran.
Kilise oldu bütün camiler
Minarelerde çalınıyor çan.
Ağlıyor ahşap mihraplar bile
Cansız minberler ediyor figan.
Ey gafletteki, kalk da ibret al
Uyurken de sen uyanık zaman.
Vatanınla öğünme, Hıms düştü,
Yok artık gurur duyacak vatan. .
Evvelkileri sildi bu musibet
Ama bu hiç çıkmayacak akıldan.
III. Bölüm
Siz ki meydanlarda yarışırdınız
Altınızda kartal gibi küheylan!
Cenklerde yanan kılıçlarınızla
Aydınlanır açılırdı toz duman!
Öte yakada ihtişamla şimdi
Yaşarsınız her biriniz bir sultan.
Duydunuz mu Endülüs ne halde?
Verdi mi kara haberi kervan?
Ölen öldü kalan can çekiyor
Kıpırdatmıyor kılını tek insan.
Neden aranızda bu ayrılık
Kardeş olmalıyken ehl-i Kuran?
Yok mu hayra bir destek verecek?
Kalmadı mı şeref gayret vicdan?
EBU’L-BEKÂ ER-RUNDÎ (1204-1284)
Türkçe’ye uyarlama: Osman TUĞLU
Kayıt Tarihi : 24.2.2018 19:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
