Dünyayı dolaştım, belki on defa
Endonezya’da hiç görmedim sefa
Bir minik avluda çekiyor cefa
Camî avlusunda ağlar Mustafa
Allah’ı sevenler böyle mi olur
Yılandan, kalleşten medet umulur
Bu ülke halkı zalim doludur
Camî avlusunda ağlar Mustafa
Aç kalınca işte yaptı arsızlık
Gülen Hristiyan: bu ne haksızlık
Güçsüz, zayıf, ürkek ne yapsın çocuk
Camî avlusunda ağlar Mustafa
Gözyaşı içinde elimi tuttu
Hocaya danıştım, çocuğu sordum
“Masumdur dedi” öylece durdum
Camî avlusunda ağlar Mustafa
Endonezya halkı kısım kısımdır
Müslüman, Hristiyan hasım hasımdır
Müslüman zengini hısım hısımdır
Camî avlusunda ağlar Mustafa
Küçük çocukların hocadır başı
Evinde bulunmaz ekmeği, aşı
Kur’an-ı Kerim’i kalbinde taşı
Camî avlusunda ağlar Mustafa
Bilmem ki neylesem, fazlaca versem
İsterdim sizlere çuvalla gürsem
Zamanım olsa da onlarla gezsem
Camî avlusunda ağlar Mustafa
Bu garip çocuklar bana kırıldı
Burda kalmıyorum diye darıldı
Türkiye’ye dönüyorum diye sarıldı
Camî avlusunda ağlar Mustafa
O hep bizimledir, söz ettim Hak’tan
Paraya tapanlar çekildi şoktan
Veda ettik artık, ayrıldım çoktan
Camî avlusunda ağlar Mustafa
Kamaramda beni sardı düşünce
Müslüman âlemi kendi işince
Kardeş kardeşini böyle deşince
Camî avlusunda ağlar Mustafa
(Yazılış tarihi tahminen 1992 ilâ 1995 arası)
Kayıt Tarihi : 11.6.2018 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!