Dur biraz nefeslen.
Kurtul evham ve endişelerinden.
Seni doymadan, bıkmadan sevdiğimden
seveceğimden..
Son demimde, son nefesimde
Adını heceleyeceğimden..
Hayallerime girip kalıp
Çıkmamacasına yerleşeceğinden..
Hani yatay sekiz var ya,
adına sonsuz denilen.
İşte o merhaleye kadar
el ele yürünen..
O mutlu yolculuk düşlenen.
Kayıt Tarihi : 30.10.2015 21:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!