ENDİŞE ŞİİRLERİ

Yar…
Efkârıma ver
Aczi yetim ve zafiyetim
Olarak gör
Sitem etme,
Hor görüp aşağılama
Nazarların, nefesin
..

önümde yarım kaldı şiir,
seni anlatırken sustu birdem
elimden düştü kalem,
sarsıldı bedenim aniden.

bir korku bir endişe var oldu
etrafımda güle oynaya dolaşır oldu.
..

Hiç beklemediğim bir anda çıktın geldin
Yalnızlığımı parçalayıp
Yüreğime güzellikler kattın
Dünyanın en kutsal duygusunu yaşattın bana
Varlığının sıcaklığını
Kokunun ne denli eşsiz olduğunu
Korkmayı endişe duymayı özlemeyi kavuşmayı
..

Koçum
sen dert etme bizim işleri
”şair”dir
delidir, coşkusu sana bir boy büyüktür
taktığı miğferin içinde başın boş boş dolaşır
zamanı boldur
yaratım hızı kat kat üstündedir;
..

Telaş endişe! ramazan ın ilk günü ben ise metris te!
Korku gibi korkulardan korkmuyoruz metrisin duvarlarından
Biz biliyoruz yeminimizi heyyy toprağın işçileri
Ve ant içerek ay a söylüyoruz türkümüzü korkmadan.
Korkmuyoruz metris in duvarlarından.

Özlem nedir adını biz koyuyoruz
..

Devamlı bir soru işateti dolanıyor aklımda
Nedenlerini bilemediğim uçsuz bucaksız sorular
Yiyiyorlar adeta beynimi
Çıkmazlarda hissediyorum kendimi
Psikolojik dramatik durumlara
Sokuyorum ruh halimi
Kalbim sıkışıyor güçsüzleşiyor
..

Hüzünlü bir akşamın veda edişine
Dağlar karman çorman oldu
Şehirler kıvranır endişe içinde
Gönül telinde boğuk bir ses
Kırgın kırgın yansıdı
Yalnızlık asırları dolduran
Zaman tünelinde
..

Arkama baka-baka, giderken ecelime,
Kalanlara şaşırdım, ölümsüz gibiydiler,
Acaba desem mi ki, şöyle birkaç kelime,
Mahmur-mahmur baktılar, çelimsiz gibiydiler.

Hâlbu ki gelirken biz; ağlayarak gelmiştik,
Ölümün varlığını, çok az sonra bilmiştik,
..

Ben yoktum yokluk yoktu sır kesilen âlemde
İçimdeki varlığın yoklukta farkı düştü
Didindim dev yolunda cebelleştim devlerle
Yüreğime alevden endişe korku düştü.

Nerede yol boyunca dert döktüğüm yürekler
Yol boşaldı nerede saklanmış neyi bekler
..

gün erkenden terk etti haince, ihanete inat
gece de almıyor içeri, lütfumu teptin diye
zamanın unutulmuş, izbe köşelerindeyim şimdi

ne serin bir gölge kaldı sığınacak, ne de sıcak bir sine
İbrahim’in ateşinde kavrulmuş o koca yüreğin
fısıltılarına saklanmış amansız terk edişlerdeyim
..

Öyle derinden bakardı ki,
Kalbime hep,
Bir ağırlık çökerdi;
Aşık mı olmuştum bilmem!
Dilim tutulurdu hep,
Heyecandan mıydı bilmem!

..

Bizi kızkananlar, çıkarır engel
Korkarım bu gizem bozulur diye
Aramızı açar, uğursuz bir el
Ellerin, elimden çözülür diye

Mecrasında aksın sevdanın suyu
Başını, bağrıma yasla da uyu
..

Vuslat umutları solmasın diye,
Uzaklardan el verdiğim, merhaba..
Bir aciz, çaresiz kuldan hediye,
Nisyanına gel verdiğim, merhaba...

Sitem oklarıyla delip sinemi,
Kuşat yüreğimi, al götür beni....
..

Bugün Adapazarı'nda üniversite öğrenimi gören ortanca oğlumun doğum günü...
Bir şiir gönderdim, aile adına kutladım.
Telefonla aradı, teşekkür etti.
Laf olsun diye sordum, çünkü zaten kaçarı yok bunun ama, kız arkadaşının kutlayıp kutlamadığını sorduğumda gecenin 12'sinde kutladığı yanıtını aldım...

Gecenin 12'si...
Bu beni 2 yıl geri götürdü,
..

FECİR SAKLI (Gülce-Sonem)

Bin cahil ve bilgisiz, dostun olacağına
Okumuş ve kültürlü, bilen düşmanın olsun
Dostunla paylaşacak, özel zamanın olsun
Varlıklı zengin olup, tekil kalacağına.

..

Orada olmuşmuydun hiç,kaşıntı verenin bittiği yerde
Cisimler kendi şekillerinde,senin anlaşılabildiğin yerde
Serzenişlerine son veren antihistaminiği aldın mı hiç
Sorma bana sen yaptın mı diye,sadece dinle
Hala suçlanabildiğime göre yapmamışımdır,dinle sadece
Endişe nedir bilmekten korkarak yaşamadım hiç
Endişe hep benimle sarmaş dolaştı ,hala dinlemek ister misin
..

Yaylar nasıl yaylandı okundan nefes alıp
Doğruluk fırlatıldı yalanın kirişinden
Gurbette türkülerden hamamda cümbüş çalıp
Peştemâl hicap etti hamama girişinden.

Esasında kalplerde endişe dolu-dolu
Merhem sanıp çamuru üste-başa sürdüler
..

Benim cennet yurdum. Her karış toprağı şehit kanlarıyla sulanmış sevgili vatanım. Yurdumun en güzel köşelerinden Malatya ve yemyeşil bir bahçe...Kayısı ağaçları bütün ihtişamıyla bereketini sunmuş. Dallar gökyüzüne uzanmış kollara benziyor.Yapraklar, dua eden dudaklar gibi kıpır kıpır... Etrafta ulvî bir sessizlik...
Zöhre Ana, avludaki fırının başında dalgın dalgın oturuyor, bir dizini yukarı çekmiş, kucaklamış, çenesini dizine dayamıştı. Buruşuk yüzü sapsarı, gözleri dalgın ve hüzün doluydu. Dokunsalar ağlayacaktı. Başındaki örtüyü ikide bir çekiştiriyor, düzgünken yine düzeltiyor, şalvarını eliyle sıvazlıyordu. Bu kadar sessiz oturmasına rağmen, içinde fırtınalar kopuyordu. Kendi kendine konuşuyor, anlatıyordu. Arada elinle, ne yapayım, der gibi hareketler yapıyor, çâresizlikle boynunu büküyordu. En nihayet gözlerinden kırışık, solgun yanaklarına sel gibi gözyaşları dökülmeye başladı. Ağladı, ağladı...Yemenisinin ucuyla gözlerini kuruladı. Öyle çâresiz ve çocuksu görünüyordu ki...
İçerden kapı yavaşça açıldı. Mehmet Dayı bastonuna dayanarak dışarı çıkmaya çalışıyordu. Ayağını sürüyerek adımlar atıyordu. Zöhre Ana onu görünce hemen kendini toparladı. Bir şey olmamış gibi baktı. Mehmet Dayı sordu:
''Postacı ne getirdi? İzzet'den bir haber mi geldi? Bu çağa bu sefer niye böyle yaptı? bizi habersiz bırakmazdı. Zöhre Ana:
''Garip Hasan'ların evini sordu, bir haber var herhalde.'' dedi. Sesi çok değişik çıkmıştı. Öksürüp tabii görünmeye çalıştı.
Mehmet Dayı bahçeye çıktı. Sıkılınca her zaman böyle yapar, kendi elleriyle diktiği, evlât gibi büyüttüğü kayısı ağaçlarının yanına gider, onlarla konuşur, dertleşirdi. Ayağını sürüyerek yürüdü. Bugün hiç dermanı yoktu. Askerdeki torunu İzzet'i merak ediyordu. Mektubunu hiç aksatmazdı. Kayısı ağaçlarının birinin dibine oyurdu. Sırtını dayayıp bir an, gururla yetiştirdiği çocuklarına bakar gibi, onları seyretti. Nasıl da güzeldiler. Yeşil yeşil yaprakların arasından altın gibi parlıyorlardı. Ağacın pürtüklü gövdesine elini sürdü. Bastırdı.
''Haber yok İzzet'imden, haber yok, mektubu gecikti.'' diyerek içini çekti. Kasketini çıkarıp, o iri nasırlı elleriyle başını, alnını sıvazlayıp terlerini sildi. Endişe onu daha da güçsüzleştirmişti sanki...
..

Gönül işçisidir şair
Kelimeleri sabırla karar yüreğinde
Sözcüklerden saraylar kurar
Duygularıyla örer
umutlarıyla boyar
Düşleriyle şekil verir
Yerli yerine koyar
..

Hele bir sakinleş kızma millete,
Boyun eğme öfke denen illete,
Kendini bilenler düşmez gaflete,
Eşkıyası varsa erenler de var.

Dalanı gördükçe haince düşe,
Kaygı duyuyorsun bakıp gidişe,
..