Endişe Şiiri - Muhammed Leyla

sular hayatımı götürüyor
çekiyor deniz her şeyimi kendine,
güneş tam bu an ay'la öpüşüyor,
bir gece bıçaklandım gelemedim kendime.

solunum cihazına bağlanmışım
baksana yine de nefes alamıyorum,
tüm hararetiyle ben dağlanmışım
baksana yine de senin olamıyorum.

tüm mısralarım endişe kokuyor,
karamsarlaşmışım, endişemin sonu yok.

bu mısralar değil bir ilhamın eseri,
bu mısralar deli bir adamın eseri,
ve bu şair kurbanı vesvesenin,
yol edinmemiş kendine anlamsız cerbezeyi.

yazdıklarım küçükse endişem çok büyüktür,
gözlerimi kanatan güzelim küçüklüğüm,
kaybol gözlerden bir an, ve o an büyük düşün,
şiirlerim büyümüş, bense çok küçülmüşüm.

tüm mısralarım endişe kokuyor,
karamsarlaşmışım, endişemin sonu yok....