Endişe Şiiri - Ömer Osman Avcı

Off… offf…
Arı kovanı gibi kafamın içi
Gözlerin kal diyor
Yüreğim git…

İçimde hep şüphe
İçimde hep endişe

Çünkü
Hep günü birlik sevenlerim oldular
Çünkü
Sol göğsümde
Hep, göçebe aşklar konakladılar
Çünkü
Göz yaşlarımda
Hep, ayrılıklar ıslandılar…

İşte bu yüzden, korkuyorum sevmelerden
İşte bu yüzden, korkuyorum sevilmelerden

Şimdi sen de
İsteksiz misafir gibisin bende
Yüreğin biraz soğuduğunda
İçindeki fırtına durulduğunda
Bir gecenin tam ortasında
Biliyorum bu limanı terk edeceksin
Hem de diğerlerinin ayak izlerine basarak
Hem de yüreğimi dört köşesinden tutuşturarak
Hatta! tüm gövdemi yakarak
Hatta! dünyamı başıma yıkarak
Ve… elini kolunu sallayarak
Çekip gideceksin…

İşte bu yüzden korkuyorum sevmelerden
İşte bu yüzden korkuyorum sevilmelerden

Ne olursun anla beni
Anla işte bebeğim
Sana da fazla bağlanmamalıyım
Sana sevgimin yarısını vermeli
Mümkünse sevgimi ertelemeli
Hatta
Seni hazan mevsiminde yüreğime almalıyım
Senli düşler görmemeli
Senli hayallerimden de vazgeçmeliyim…

Sen de şimdilik çok sevme beni
Ne sık sık beni ara
Ne de telefonlarıma çık
Kalıcı değilsen de hiç endişelenme
Kapım sonuna kadar açık…

Bak
Ben de her şeyinle sevmiyorum ki seni
Bekle hele güzelim
Daha henüz gözlerindeyim
Gerisi mi?
Gerisi, Allah kerim…