Bozuk daktilodan çıkar gibi duyuluyor sesler.
Havaya çiziliyor boş ve anlamsız efelenmeler.
İnsan rengine boyanmış tenler,
Sahte gülüşler, gerçeği örten perdeler.
Havasız,açık hapishane kokusu esiyor caddelerde.
Dünyaya tutunma tutkusu yol alıyor gönüllerde.
Tatsız, zoraki tebessüm açılıyor yüzlerde.
Yapay mutluluklar okunuyor boş gözlerde.
Kibrin aynasında zalimlerin dev yansıması.
Burunlar havada, dünyayı ben yarattım havası.
Kartal pençeli nefisler uçuyor dağların zirvesinde.
Mazlumun hali tartışılıyor fil kulelerinde.
Kayıt Tarihi : 16.3.2017 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!