İki yürek bir olmuş,bir sevdayı taşıyor,
Gönüllere muhabbet, ne güzel yakışıyor,
Bazen diller susarda,gözleri konuşuyor,
Kaç gönül ısınıyor, bu ateşin közüne,
Her can mazhar olamaz,bu ahvalin gizine.
Osman Yılmazdır adı, bu ailenin babası,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta