Kızım var benim, saçlar siyah, kaşlar kara, gözleri mavi
Daha Mart ayında tam tamına onsekiz yaşına girdi
Kızım var benim, sinirli, neşeli, dertli, mutlu, kederli
Bazen gelip boynumuza sarılır, nedendir bilinmezki
Bazen öpsen kızar ve de darılır, kendini sevdirmezki
1.Bölüm (ZONGULDAK)
Hazır mısın kızım gitmeye
Üstün, başın, siyah saçın?
Tokan, küpen, tek taşın
Birikti mi ki gözünde yaşın
Attın, atmasına da sağlam bir ok
Hançerle de vurmasaydın iyiydi
Geldi gelmesine kalbime amma
Delip geçmeseydi daha iyiydi
Çıkarmadım hiç, acıtsa da beni
Kara hep mi karadır
Kalbim hep mi yaradır
Sana etmem ben sitem
Banadır yar banadır
Gözlerinde aynadır
Kalbimde açan bir gül
Bir değil binlerce gül
Sen gül de, gülsün gül
Gül sen de gül, sen de bir gül
iki gözyaşıyla gönlümü çeldin
Oysa yalnızlığımda mutluydum ben
Sen kalbimi çaldın, aklımı aldın
Sensiz hayatımda huzurluydum ben
Önce kandırdın, sonra inandırdın
Bırak beni gideyim
Gönlüm azat edeyim
Diyar diyar gezeyim
Var mı bana müsaade
Gönül gözüm açayım
Uzak ettin kendini
Sevdirmedin sen seni
Senin olan bendimi
Yıktın yar yıktın yar
Sana olan aşkımı
Seni sana bıraktım seni sana
Gelmem artık birdaha asla sana
Kalbimde açan bir güldün sen oysa
Talan ettin gülizarı baksana
Mehtap senle doğardı senle batar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!