İnsan olan anlar; bir çift sözden
Bin çift söz söylesen de anlamaz, kopmuşsa
İnsanlığın özünden.
Söz vardır; Dinletir insanı
Gülmedi Yüzüme Bir kez Olsun; O Nazlı Yâr
Gül'den mi Aldın Yüzünü Ey Nazlı Yâr?
Gülüşün,Gül; Bûsen İse Bal,
Bal; Özünü Senden Almış, Ey Nazlı Yâr.
Karalamaktayım; Hayat Defterini Karalamaktayım
Bir Mecnuna dönmüşüm; Sabah-akşam Kendimi Paralamaktayım.
Şu yalan Dünyada Kiracıyım;
Günleri, saatleri kiralamaktayım.
Üç-beş satır yazmakla, kendimi biçare
Kafese Kapatılmış Bir Kuş Misali
Çırpınır, Durur Kalbim;
Kanadı Kırılmış Bir Kuş Misali
Yerlerde Sürünür; Durur KALBİM! ...
Anam Yok ki Gözyaşımı Sileyim
Ana Sıcağını Nerden Bileyim?
hep Ağlarım; Niçin Güleyim?
Anasız Yavrulara Sen Acı Allah'ım! ...
Şu Yalan Dünyada Tek Dostum Anamdı
Elin Çeşmesinden Su Akar; Doldurur Kabını,
Benim Çeşmemden dert Akar; Bulamadım Hapını.
Dışım gülse de sanma ki, neşemden;
GÜLÜŞÜM; İçimdeki Kopan Fırtınaları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!