Yok oluyorum galiba,çoğu zaman kan revan her bir zerre.
Bu görünenler siliniyor,yaşamıyorumda
Bana emanet ne varsa herşeyim acı içerisinde
Zihnimde ki her neyse uğraştıkça daha çok dibe çöktürüyor.
Ne varsa atamıyorum ,silemiyorum,kurtulamıyorum
bir şey eksik gibi,büyük bir şey ki yerine başka bir şey koyamiyorum,buna karşı koymak çok güç azaldıkça azalıyorum..
Kayıt Tarihi : 25.1.2018 01:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Yağız](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/25/end-1.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!