Enceşe Şiiri - Nurettin Sevim

Enceşe Bir mübârek yolculuk gül yüzlüyle Enceşe Pek süratli develer Enceşe’de pür neşe Hızlanınca develer sessizce nefeslendi Endişeli bir dille Enceşe’ye seslendi "Ey Enceşe Enceşe, billurlar kırılmasın" Bu ne müthiş iltifat söz yok ki nur olmasın Enceşe ben olsaydım seyretseydim doyunca Sevdalandım hoş oldum muhabbeti duyunca Ne Hale’nin sesi var ne Fatma’nın kölesi Sensizlik üşütüyor ey merhamet elçisi Üseyd olup kokunu alamadım çöllerde Mesrur olur koklayan seni arar güllerde Mevsim hep pazartesi secdelerde hep sen var Seni ananlar yüce seni seven bahtiyar Hattab oğlu ağladı kayserler lüks içinde Ankebut’u anlattın hüznü kaldı içimde Secdelere sığınıp düşündüm kayserleri İffetsizlik diz boyu kayser sardı her yeri Şirreti tufan gibi küfrün azgın rüzgârı İklimi sarmaladı kayser sardı her yeri Hırkanı seyreyledim lütfuyla teberrüken Cennetin bakiyesi her kokudan her renkten Ezan seni hatmeler sana hasret her sala Şefaat tek tesellim koşuyorum dörtnala Ömer Ekinci Micingirt ________________________________________________ Hikayesi: Bir yolculuk sırasında Enceşe isimli bir arkadaşı develerin önünde, daha hızlı yürümeleri için şarkı söyleyerek tempo tutmaktadır. Şarkı hızlanır tempo yükselir ve develerin sürati artar.Develerin üzerinde bulunan hanımlar için endişeye kapılan Efendimiz (sav) "Enceşe Enceşe dikkat et billurlar kırılmasın." buyurur