Ne güne doydum ne de güneşe
Artık günü de göremem güneşi de.
Hasretin her demini içtim,
Çıktım yüce dağlardan geçtim.
Kayalarda zikrederken ismini
Ena, ben çizerken resmini
Akrebin kıskacında buldum kendimi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Sevdanın ateşi söndükten sonra allameyi cihan olsan ne yazar der gibiydi şiir yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta