En Zor Veda Şiiri - Güven Kırma

Bu veda ömrümün en zor vedası,
Kesildi gönlümün sesi,sedası,
Nerede sevdiğimin mağrur edası,
Bilirim bitmez yüreğimin yanması.

Islak dudaklarından bu son öpüşüm,
Belki de son defa sevdim deyişim,
Gözlerinin içinden bu son akışım,
Elveda deyip de bu son gidişim.

Bir tek sen vardın,gerçek dediğim,
Yediğim,içtiğim,gönül verdiğim,
Ne yazık bu kez kötü yanıldım,
Ne yazık bu kez kötü yenildim.