....
Yaşamak için dolaşırdım dağ ile taşı.
Yorulmak nedir asla bilmezdim.
Hiç ayırmazdım kuru ekmeği yağlı yaban aşı.
Yedikçe bana bal ile kaymak olurdu.
Bizde en yüce değer emektir.
Yolma biçerdik orak biçerdik.
Lezzetli olurdu soğan ile kuru ekmek.
Yedikçe üzerine Bolca ayran içerdik.
Durmazdık gecemizi gündüzümüze katardık.
Hamaldık yük üzerine yük atardık.
Ezilirdik alınterimizi aşımıza katardık.
Şifa olurdu ekmeğimiz aşımız bize.
Mazlumun garibanın emeğine çökmeyiz.
Çıkar için el etek asla öpmeyiz.
Yalan dolan nedir asla bilmeyiz.
Adaletimizdir doğrularımız davamız için.
Bedenimiz yorulur ellerimizde Nasır.
Yatağımız pamuktur sergimiz hasır.
Yüreğimde saklarım Sevda'mı bir asır.
Nasır bağlasada yüreğim bir ömür.
Ezileni emeği savunmaktır davamız.
Haksızlığa zulme karşıdır kavgamız.
İmam derki bitmez derin Sevda'mız.
Sevda'lara kavgalara boğuldu ömrümüz.
Kayıt Tarihi : 21.5.2020 10:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İmam Sürensoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/21/en-yuce-deger-emektir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!