En yüce cehennem Şiiri - Amara Roza

Bir cehennem var içimde
Beni yakıp kül eden
Bir dert var içimde
Her aklıma düştüğünde beni bedenimden koparıp yok eden
Sanki yüzyılın birikmiş yarası gibi bana acı veren
Kim anlayabilirki beni
Kim kulak verir ki benim bu sessiz çığlığıma
Anlamsız
Manasız sözler topluluğunun en meşakatlisinde,
Denizler kadar büyütülmüş ve dağlar kadar yüceltilmiş ihanetleri sıraya dizilmesi sıkıyor beni
Biğazımda bir El
Ensemde bir nefes gibi
korkutuyor ruhumu
Sessiz sessiz kuşatıyor dört yanımı
Sanki kaburgalarım bıkmış gibi ciğerlerimden,
Öyle nefessiz, fersiz bırakıyor beni
Bir çıkış yolu olmalı aydınlık olmazsada
Taşlı, çakıllı bir yol
Arayış içindeyim şimdi
Nedensiz
Sebepsiz
Ve yolunu bilmeden
Varmıydı dünyada derdi olmayan bilemem ama
Sanki hepsini ben sırtlamış gibiyim
Benim yüküm bana yeter demeden yenisi ekleniyor üzerine
Yastığımın altında bir cehennem
Ve beynimi delip geçen kızgın düşünceler