En Yakın Şiiri - Sadullah Celik

Zamanı avuçladım
Dedi; toprak
Toprağa yüz sürdüm
Dedi; yakın.

Evlatlarım, malım var
Hayat bana daha yakın
Dedi; ölüm
İçimin dağları buz kesti
Ruhum, bedenimi deldi geçti
Dedi; hazırlan.

Yılların birikimi, terim var
Gönlüme göre harcayamadım
Şimdi onları nasıl bırakırım
Dedi; sadece azık
Gencim, güzelim
Aynalar bana vurgun
Nice hayallerim var
Dedi; dönüş vakti.

Onca elbisem var
Daha hepsini giyemedim
Dedi; kefen
Şimdi şu varlık aleminde
Yok olup gidecek miyim?
Dedi; sadece beden.

Bana biraz izin verilse,
Halimi düzeltip,
İyi insanlardan olsam!
Dedi; çok geç
Korkuyorum, kalbim dışına çıkacak
Titriyorum, ne yapmam lazım
Dedi; “Korkunun ecele faydası yok.”