özlemin sürükledi beni kırlara
soluğum köklerine sindi
sıcak izlerinin duyarlığını sıraladım
ağzımda mutluluk çekirdeği yaslandım
karşımda ateş gibi parıldayan toprağa
doladım her yanıma sürdüm rengini
sen akşamların hüzünleştirdiği ezilişim
sen güneşin üstüme yansıttığı günüm
sen aşkların en yakıcısı
susuzluğum sana sınırsızlık kıyılarında
yüreğimde inançların kokularıyla
söner mi bu yaşam
sevmişken seni
Kayıt Tarihi : 21.6.2010 16:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulhamit Cemiloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/21/en-yakici-ask-sen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!