En Vefalım... Şiiri - Sevnur Şaylan

Sen gittin,o geri geldi...
Uzun zaman geçmişti,
Yine de geri döndü...
Aslında benden hiç uzak değildi...
Sanki biliyormuş gibi,
Uzaktan izlemişti bizi...
Sen bana sarıldıkça,
Onun canı yanmıştı...
Sen gittin,o geri geldi...
Elimi bıraktığın anda tuttu elimi...
O beni çok sevdi,
Bense ona hiç layık olamadım...
Ne kadar kovsam da,
O geri geldi...
Belki de bu hayatta en vefalı o idi...
Hiç konuşmazdı,
Ama bir an olsun yanımdan ayrılmaz,
Geceleri sabahlara kadar koynumda uyurdu...
Mümkün değil,benden usanmazdı...
Ben kimi sevsem,
O usulca çekip giderdi...
Nasılsa geri dönecekti,biliyordu bunu...
Bugünse seninle gittiğimiz parkta oturduk,
Sarıldık birbirimize sımsıkı...
Galiba oluyordu...
Ben de onu çok seviyordum...
Ömür boyu ayrılmayacağız sanırım...
Ben ve yalnızlığım...