En Vefalı Senmişsin... Şiiri - Hakan Kur ...

EN VEFALI SENMİŞSİN
====================

Varmıdır daha siyah, kaderin karasından,
Nokta oldu yüreğim, bu gönül yarasından.
Gülün suyu gamzede, damlıyor arasından,
___Yalınayak yollarda, ritimlerle şenmişsin,
___Dilrübâ’dan sordum ki, en vefalı senmişsin!

Her sevdanın bedeli, gece gündüz yanmakmış,
Bu gözler sevişirken, kavuşurum sanmakmış.
Tuz ekmeğin yanında, bedenine banmakmış,
___Artı yüklü proton, bilimlerde fenmişsin,
___Dişeb’de hissettim ki, en vefalı senmişsin!

İşte aşkın ruleti, satırlardan vurdurdun,
Dikenlidir kengerler, yol başında durdurdun.
Yalnızlığım zirvede, pembe hayal kurdurdun,
___Bir ressamın tuvali, yanaktaki benmişsin,
___Somay gibi gördüm ki, en vefalı senmişsin!

Yakmışlar tüm renkleri, anılarda kalarak,
Gecenin dili söyler, türküleri çalarak.
Aşkının teftişinde, yokluğuna dalarak,
___Kodlanmış şifrelerde, bu bedende genmişsin,
___Bigane’den duydum ki, en vefalı senmişsin!

Açılan bir boşlukta, dağılmış çoktan küller,
Pencerede beklerken, eskimiş artık tüller.
Taze sıkılmış ruhum, elimde kalmış güller,
___Mükemmel anatomi, vazgeçilmez tenmişsin,
___Dünyada tanıdım ki, en vefalı senmişsin!

H.HakanKURTARAN
04.12.2008-Aydın