En Uzun Gece Şiiri - Dinçer Yurttaş

biz uyuyalım sevgilim; toprak üstümüze
usulca örtülsün, biz uyuyalım iki tohum gibi sevgilim.
haşmetiyle kapıyı çalıyor kış,
tamamlanıyor sonun başlangıç olduğu akış.
ve en uzun gece çalıyor kapımızı,
biz uyuyalım sevgilim; toprak üstümüze
usulca örtülsün, sonsuza dek aydınlık kalmaz bu yıldızlı gece.

biz uyuyalım sevgilim; bir ağacın köklerine
aksın can suyumuz.
ve serpilsin dallarında bir meyve olarak soyumuz.
biz uyuyalım; bu en uzun gece.
bekleyelim tohumlar boy versin göğe,
bekleyelim geçip gitsin bu kış.
gök bize aydınlık sunar gene
ve gelir umut ettiğimiz o barış.

biz uyuyalım sevgilim; dayayıp sırtımızı toprağa.
ve bakıp bu yıldızlı geceye
en güzel düşlerle uyuyalım.
ne varsa geçmişte kalan bırakalım çürümeye,
sevişirken çatlamış iki tohum olalım.
karlar erir, soğuk geçer ve biter bu kış ,
bekle bütün baharlarda yeniden doğalım.