En uzun gecede kırdın beni..
Üstelik hasta ve yorgun bir halde..
Önemi yok belki, senin için
Ama kırıldım sana yine muhtaç olmak için..
Kimsenin olmadığı bir gecede
En uzun gecede, küstürdün bakışlarımı..
Artık bakamaz gözlerine, paramparça bir halde..
Artık dokunamam sana
En uzun gecenin ötesine uzansa da ellerim..
Ve zaman aksa da sensiz
Kırgınlık var bedenimde
Hastalıktan ziyade, yüreğimde..
Şimdi bekliyorum bir ceset halinde
Dudaklarını aralayışındaki ferahlığı bekliyorum..
Senden tek bir cümle bekliyorum…
Ve biliyorum,
Seni seviyorum…
Kayıt Tarihi : 20.12.2011 23:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Mustafa Aygüneş](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/20/en-uzun-gece-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!