En Uzun Gece Şiiri - Metin Egeli

EN UZUN GECE

Bu geceye yazmıştım,
Şeb-i yelda şiirimi
Sana okumuş
Bu geceyi konuşmuştuk,
Ama bu kadar uzun
Geçeceğini konuşmamıştık.
Seni,
Seni tanımak
Şükrüm olmuştu hep,
Nasıl bir iyiliğin mükâfatı,
Nasıl bir ödüldün bana?
İnanmaya çalışırken
Şimdilerde yoksun,
Binlerce kez yokoluşumsun…
.
Artık sorum da değişti,
Hangi günahın bedelisin?
Sensizlik,
Nasıl çekilir,
Nefes nasıl alınır,
Baktığımda gözlerin yoksa
Nasıl yaşanır,
Yaşamayı bilememek,
Nefes alamamak gibi.
Sensiz geçen her an
Nasıl bir cezadır bana,
Ödülüm derken
Cezam oldu Sensizliğim,
Tüm yollar sessizliğe yolculuk…

Metin Egeli

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı Metin Egeli veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.