En uzun ay- Şubat

Şubat ayını eskiden çok severdim
En kısa aydır derdim.
Fakirin ocağına ekmek erken girerdi.
Yeniden başlamak isteyenler fazladan beklemezdi.
Şubat'tı, dört yılda bir fazla atardı kendini.
Artık hiç sevmiyorum Şubatları
En uzun ay gibi geliyordu,
Yeniden başlamak istenmeyen yeniden olsunun istenmeyeceği bir aydı artık Şubat.
Baba olacakken toprak olanlar
Anne olacakken çiçek olanlar
Bebek olacakken melek olanlar
Övüt verecekken ağıt yakanlar
Hepsi Şubat'ta saklıydı, Şubat avucunda saklamıştı.
Yer sarsıldı
Evler ayrıldı
İnsanlar kayrıldı
Maddeler manasızlaştı
Kardeşler yabancılaştı
Anneler çocuğunu Sütsüz bırakmıştı.
Yüzüklüler nikahını ertelemişti
Düğünü çıkmaz ayın ahiretiydi.
Tüm şehitler, melekler belki de peygamberler davetliydi.
Ne garipti Şubat ayı.
Altı rakamı Hiç sevmediğim sayı
En sevmediğim saatler sabahın güneş doğması
Hepsi Şubat yüzündendi bu hezeyan
Birazda dostu gösterdi düşmanı.
Para için cana kıyanı
Ekmek için bıçak atanı
Çadır için aracını satanı
Canı için evladını unutanı
Evladı için kanından katanı
Şubat tanıttı bize.
Bir daha yaşatmasın Mevla hiç birimize.