En...
Ufak bir musibette
Feleğin şaşıyor, aklın karışıyor
Şehnaz bir mizaca sahip olman ne işe yarıyor
Ayakta durmak, sabır ve metanetten tutunmak zor geliyor
Her zaman senin nazında oynayan yakınlarını gözlerin bekliyor
Peki, ne zamana kadar aklın, bilgin, tecrüben, yüreğine kifayet ediyor..
Sen...
Her zaman
Böyle korkup kaçacaksan
Bilinçaltında var olan karanlığa sığınacaksan
Aklını, bilgini, tecrübeni ve yüreğini hiç kullanmayacaksan
Nasıl itibar eder, hangi gerekçeyle güvenirim kör kuyudan hiç çıkmayacaksan
Kayıt Tarihi : 26.3.2017 13:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Cilasun](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/26/en-ufak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!