Bir kedinin sahibine sağdıklığı kadar sağdıktın muhtelif aşkına..
Ellerin zifiri karanlığıa bürünmüş bir ' katil ' kadar soğuk,
Ürkek ve vahşi..
Yaralı bir aslan kadar acımasız,
Elden ayaktan yoksun bir insan kadar aciz..
Kısaca birbirini öldürmek isteyen iki azılı düşman kadar bencil..
Adını ' aşk ' koyduğun takaların batık, güneşlerin batık;
Ufukta tarifi imkansız bir karanlık...
İki kalbin birbiriyle tanıştığı o nisan gecesi,
dokunmak yasak,
utanmadan kayaları tokatlayan deniz kadar küstah yaramaz o efsun geceleri..
Unutma! Sende Unutma!
birgün hatırlamak istemediğin o gerçek;
Artık çok uzaklarda...
Dokunmak Yasak! Sarılmak Yasak! Öpmek Yasak!
Bundan sonra geride bıraktığım o küçük ismim kadar cismimde küstah..
'' Sen benim en tatlı katilim, Hatırlamak istemediğim gerçeğim,
Anlımda kara bi leke gibi taşıdığım kaderim.
Sevgilim Utanç duyduğum benliğimsin artık Özür Dilerim ''...
Murat Akbaba 28 Ekim 00:42
MuratakbabaKayıt Tarihi : 12.11.2010 21:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!