En son sen geldin... Şiiri - Ahmet Elmalı

Önce haberin geldi,
gitti dediler.
Hemen mi gitti dedim,
seslenmediler.
Başın bile öne düşmemiş.
Hiç mi gözyaşın olmadı,
Hiç mi için sızlamadı ah yar.
Ah yollara serilesi,
körpe yar.
Susamış çöller sarısı saçlarına,
Sönmüş volkanların kızılı değmiş.
Bu aşk ne körolası şeymiş.
şimdi anladım.
Aşksızlığını haykırışını duydum.
Lakin senden değil.
dediler işte.

Emanet hediyeydin sen bana,
Sakaların misafiri,
Bülbülüydün.
Gönlümün tazecik sümbülüydün.
Dönüp arkasına bakamayan,
Yaprağını bile tutamayan bahar,
Sana diller, eller,
Göklere dönüp,
bilsen ne hesaplar sorar.
Dişlerimin kini arttı,
titrer yüzüm.
Kankırmızı gözlerimin suçlusu,
Kankardeşi al yanakların.
Sualimi üvey bıraktı cevapsızlığın.