Ellerin semaya açılması gibi hüzünler ve acılar da semaya açılırmış.
Biz içimizi. Ele döktük,
Arkadaşa döktük,
Dosta döktük,
Akrabaya döktükte
Bir türlü gerçek Manada semaya Ebedi İlaha Dökmeyi beceremedik...
İçimizden döktüklerimizle dımdızlak ortada,tek başbına kalıncada
Bizi Toplaması için anca Rabbe vardık,..
Elden önce
Akrabadan önce,
Dosttan önce,
Arkadaştan önce
Bizi bizden daha iyi bilen RABBİMİZE gitmemiz gerekir iken
NEDENSE hep En son '' O '' na, gittik
vesselam
Kayıt Tarihi : 31.10.2013 11:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arzu Şeker](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/31/en-son-o-na-gittik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!