----En Son Nokta Şiiri - Hüseyin Sönmez

Çalışıyoruz hiç durmadan,
Çoğu şeylere belki kafa yormadan
Kendi kendimizden hesap sormadan,
Hiç durmadan, hiç durmadan,
Çalışıyoruz.

Beklediğimiz belki iyi bir hayat,
Aşımız soğuk,ekmeğimiz olsa da bayat,
Olmasa da ne yat, ne kat,
Çalışıyoruz.

Unutuyoruz.
Dostluğu,sevgiyi,ademi,
Yıpratıyoruz çoğu zaman bedeni,
Atıyor muyuz?
Acaba içimizdeki kini,
Çalışıyoruz.

Devam ediyor,
Bizim için yarış,
Adımımız gökyüzüne uzanıyor,
Belki bir iki karış,
En son noktadır varış,
Bilebiliyor muyuz?
Hüseyin Sönmez 1/4/2010 Perşembe