En Son Kale... Şiiri - Talat Özgen

takma kafana şu ömrü
bir gün gelir o da geçer
kalırsın senle başbaşa
kara toprak son adresin...

ne mektup gelir ne posta
saatler de durur hepten
zamanın nihai hali
beyaz kefen son elbisen...

olmak yokluğa hep tabi
eller mahkum çare meçhul
bilenmez bir diyar umut
öbür dünya son kaç kurtul...

yürek varken kalbe sarıl
benim bildiğim tek kabe
bugünlere yarınlara
senin gönlün en son kale...

(Berlin,24.05.2017)