Gözlerime bakıp dalgınlığımdan yararlanıp
Güldün önce sen
Kalbimin saçma çarpıntısına akıl veremeden
Güldüm sonra ben…
Elinle kapatıp dudaklarını güldün
Ben ne yapacağıma karar veremeden güldüm
Birkaç söz söylemeden daha çıkıverdi dudağımdan
Komik gelmiş olmalı sana
Güldün
Gülerken çok güzeldin
Güldüm…
Sakarlığımla devirdiğimde birkaç bardağı
Güldün
Sakarlığımın sebebinin sen olduğunu anlayınca
Güldüm…
Kalabalık dünya da birbirimizi bulma mutluluğuyla
Güldük
Sonra bastı kahkahayı HAYAT
İlk gülen hep kaybeder…
Kayıt Tarihi : 29.1.2018 14:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Karadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/29/en-son-gulen-kazanir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!