En Son Duyduğum Şiiri - Hüseyin Aktaş

Rum’u kalemimden söken tarih
Agop’ta kaldı yüreğimin içli mısraları
Az az hadi derdi bana, hadi camiye
Cuma vakti gelince, hadi git ibadete

En son duyduğum O’sun sen de
“O” artık her kimse?
kurşunumuz geçmişin penceresinde

Elde Arap kalmadı ehli-i dil
Kuşdili ahkâm keserken gönüllerde
Bir yanda Attar ötesinde Hayyam
Öldürüldü Fransa’nın bağrında
Üç beş kelle şairi idamlık mısralarda

En son duyduğum O’sun sen de
“O” artık her kimse?
kurşunumuz geçmişin penceresinde

Koca bir pervane ile sahte poyraz
Doğudan eser özgürlük fısıltısıyla
Bin yıllık ahbap darda sanır ruhunu
Çalacaklar elbet kanımı dağlara
Ahbabın hürriyet umudunu
Nasıl duyulur yoksa

“O’sun sen de” kelimeleri kulaklarda

Dostumun külü Fransa’da yakılırken
Teni hala topraklarımda
Koca bir okyanusla beslenir gözyaşları

En son duyduğum O’sun sen
“O” artık her kimse?
kurşunumuz geçmişin penceresinde