Ruhuna yavaş yavaş damlarken karanlık
Bütün hücrelerin tek şeyi sorgular
Adı ayrılık
Tükenmiş nergislerin yeşermesine son umut
Son çare değil ki ayrılık
Sen ışık ver, ben bahar
Bil ki en son çare ayrılık
Tükenmeden damarlarımızda bu sevda
Bütün yollar kapalıdır ayrılığa
Gözlerinde nem
Benim avuçlarımda bir tutam çiğdem
İçine düştüğümüz en güzel bahçesidir aşkın
Ayrılık uzaktır bize, bilmem kaç arşın
Gülü dikeninden ayrı koymak
Çoğaltmaz güzelliğini hiçbir zaman
Beni koparma dallarından
Çünkü en sonra çare ayrılık
En son çare hazan
Diyelim ki
Ankara’ya ilk yağmur tanesi dokunduğunda
Öksüz bırakıp bütün umutları çıplaklığında
Diyelim ki gittin
Göz yaşlarım dondu bakışlarında
Kaç asır sürer yüreklerimizde yara
Kaç asır sürer kağıttan sevdalar yapma
Aldanma kalın puntolarına
Ayrılık anlatan kitapların
En son çaredir ayrılıktır aşkta
Ömrü tükendiğindeyse bir sevdanın
İki ceset vardır ortada
Biri toprak altında kalır
Toprak üstündeki bölük bin parçaya
Kayıt Tarihi : 7.8.2006 22:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ankara’ya ilk yağmur tanesi dokunduğunda
Öksüz bırakıp bütün umutları çıplaklığında
Diyelim ki gittin
Göz yaşlarım dondu bakışlarında
Kaç asır sürer yüreklerimizde yara
Kaç asır sürer kağıttan sevdalar yapma
süpewr olmuş sğlasın
TÜM YORUMLAR (1)