Çok şey var öğrendiğim,
En son aşkımdan...
Gözlerini kaçırmazdı benden,
Hele bakışlarını asla,
Peki niye, niye son kez baktı gözlerime?
Kendimi kandırdım diye düşünürken,
“Suç bendeydi.” Dedi bana.
Kendine güvenmeyen bir insandı,
En son aşkım...
Güzelim güzelliğine ihanet ederek,
Kendini beğenmiyor,
Ve inkar ediyordu sadeliğini.
Bense içimdeki duygularla,
Amansız bir savaş veriyordum.
Her zaman yaptığım gibi.
Bıraktı beni birgün durduk yere,
En son aşkım...
Oysa ben hergece sesini duymak,
Hergün yüzünü görmek,
İstiyordum en son aşkımın.
Eğer öğrendiğim bir şey varsa,
İnsanlara umut vermek,
Acı vermektir.
En son aşkım...
Kayıt Tarihi : 15.9.2003 01:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!