Sen...
İşte yine sen...
İçindeki ayrılıklara
Dışarıdan bahaneler arayan...
Sonra da dünyanın en masum insanıymışsın gibi...
Kendini tertemize çıkarmak için
Bin kaynaktan onbin avukat tutan...
Oysa o mahkemede
Her zamanki gibi...
Temize çıkacak en son adam sendin.
Hatta hala o kadar inanıyorsun ki masumiyetine,
Üstüne almamak için kusurları,
Kendine sen diyorsun iş hataları saymaya gelince.
Sen...
Off yine sen...
Kayıt Tarihi : 9.8.2006 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!