En Son Şiiri - Tuğşah Bilge

Sonlar ne zaman son bulacak bilmiyorum.
Ama bir ümit işte yaşıyorum.
Ya yarın son bulursa sonlarım.
O zaman yeni bir başlangıç sahibi olacak mıyım.
En son son bulduğunda yeni bir başlangıç bulmamıştı beni
Gidip kendim almıştım bit pazarından az kullanılmışından
Bir çok şey gibi o da vardı eskici dükkanlarında
Satılıklar arasında aşklar umutlar vesaireler
Ayaklarıma kara sular indi son bulana kadar
Kulaklarımda sessizliğin gürültüsü de cabası
Bir yandan içimde büyüyen acı diğer yanda gelecek kaygısı
Uykusuzluk susuzluk vardır herkeste ama bendeki
Öyle bir şey ki yoktur çaresi
Hiç bilinmeyenli bir denklem benimkisi
Matematikçiler çözemez derdimi
Destansal bir aşk sanki ama bilinmiyor gerisi
Tekrar tekrar denedim öğrenmeyi
Gizlemiş kalbim içine o saklı gizliyi
Bir gün eğer durursa açılacaktır esrar perdesi
Ama kapanacaktır o gün gönül penceresi
En son sözüm budur yoktur gerisi