En Sevgiliye Kaside 2

Ateşlerde ıslandım,göz yaşlarında yandım,
Ne yanmaktan vaz geçtim, ne sevmekten usandım.
Kan ağladı geceler, hüzün yağdı evlere,
Hıçkırığım bulaştı, aynadaki devlere.
Benim ile ağladı baykuşlar viranede,
Dediler ki ne oldu, gönlündeki mabede,
Anlam veremediler, bendeki bu hoşluğa,
Neden vurmuş kendini, bu aşık sarhoşluğa,
Bir hüzünbaz gecedir, gönlümdeki ihtilal,
Kalem kırılmış bana, neye yarar iyi hal.

Ruhumun esareti, tenden olur sevgili
Bana her dert ve bela, benden olur sevgili,
Bir sailim kapında, dilenen bir mücrimim,
Mücrimlere şefaat senden olur sevgili.

Vaveylâlar yükselir bazı Uhud dağından,
Sana adayan ömrü, döner mi adağından,
Hoyrat bir rüzgarlarla ben, hemhal oldum yesinde,
"Dur" dedin, öyle durdum, okçular tepesinde,
Aşk hangi ile mensup, hangi ırk hangi dine,
Aşkın kimliği sensin, şehri ise Medine,
Simsiyahtı ruhumda, aşkın ölgün rengi ah,
Hiç bitmedi gönlümün, kendi ile cengi ah,
Gece gözlerin için, bende mezar kazdılar,
Senin adını bana, kurşunlarla yazdılar.

Nevbahar yaşanırken, gönül iklimlerinde,
Nasipsize bahane, undan olur sevgili,
Senden uzak sineler, zulmet zindanlarıdır,
Elem, bela ve hüzün, bundan olur sevgili.

Sana meftun gönlümde, bin hüzün filizlenir,
Ben hüznün kendisiyim, hüzün bende gizlenir,
Kimsesizim sokakta, yalnızlığım üşüyor,
Ellere vuslat-ı yar, bana hüzün düşüyor,
Kays’ın aşk efsanesi, ya Leyla, ya şirindi,
Bence sensiz olan aşk, hep yalandı, çirkindi,
Nemrud'un ateşinde, İbrahim gibi gönlüm,
Yanmaya can atsa da, yeter mi buna ömrüm,
Soğmaz düştüğüm korlar, yakar efzun biçimde,
Bilmem ben mi nardayım, nar mı benim içimde,

Hayret etme halime, bu kanlı göz yaşıma,
Bendenin çeşm-i zarı, hundan olur sevgili,
Sensiz cennet-i firdevs, bana sürgün yeridir,
Sensiz bana şehr-i yar, zindan olur sevgili.

Seni sevmek şarkıya,, şiire, ömre sığmaz
Pervaneler yanmaktan, aşk yakmaktan usanmaz,
Sensiz, apansız gider, bütün efsunu aşkın,
Kalır hasret acısı, bende füsunu aşkın,
Bir gülün hissizliği, aşk bülbülün feryâdı,
Bir ölüm sessizliği, aşk, hüznün bende yâdı,
Ruhumun ölgün solgun, aynadaki aksi aşk,
Alnımda çizgilerin, gönlümdeki raksı aşk,
Bir hüzzam besteki bu, notası yok, sözü yok,
Gönlümdeki ateşin, dumanı yok, közü yok,

Hıçkırığa boğulmuş, hazan olmuş sineler,
Senin bir bakışınla, handan olur sevgili
Yokluğunda da seni, yanımda zan ederim,
Aşığın rabıtası, zandan olur sevgili.

Beni uzaktan gören belki bir meczup sanır,
Yanıma gelen kaçar, kederimden usanır,
Asırlar geçer hala kokun gelir Hira’dan,
Senden haber getirir, kervanlar maveradan,
Sensiz gölgeler vurur, penceremi gam bürür,
Küf kokulu duvarlar,sanki üstüme yürür,
Serkeş saatler geçer; gönül, viran, başıboş,
Hüzün devriye gezer, bende her an başıboş,
Çaresizliktir çarem, sensiz geçen her günde,
Firaridir düşlerim, vuslatımsa sürgünde,

İrem bağlarım talan, gül-i ruşenim yalan,
Sensiz gönlüm an be an, viran olur sevgili,
Necip çöllerinde düş, yetim yüzlerde gülüş,
Sensiz dağ, taş, kurt ve kuş, niran olur sevgili.

Aşıkların göz yaşı, kandan olur dediler,
Cananı gerçek seven, candan olur dediler,
Kemter olsam da kovma, Köleyim yar kapında,
Bırak canım vereyim, öleyim yar kapında,
Düşsem ben de çöllere, baksam senden dem var mı
Bahiranın gözünde, şimdi hala nem var mı,
Silinmiş hayatımdan, bütün gizleri ömrün,
Apansız gelmiş hazan, şimdi güzleri ömrün,
Ülkümüz, harabeler, bir öksüz utku kalan,
Sensiz sevdalar yetim, aşk hayal, tutku kalan,

Ruhumun esareti, tenden olur sevgili
Bana her dert ve bela, benden olur sevgili,
Özden yanar melalden, bir sükutu hayalden,
Gönül meczup bu halden, rindan olur sevgili.

Bir umarsız matemdi, hüzün dehlizlerinde,
Aynadaki cinlerle yürürken izlerinde,
Seni gördüm, yetimin bad okşarken başını,
Efsuni nurdan bir el,silerken göz yaşını,
Bir kasvetli karanlık, ışıklara büründü,
Bir kasvetli karanlık, bana nurdan göründü,
Küflenmiş sinelerde, bir eski mezar kaldı,
Sensiz ne bağ, ne bostan, ne de gülizar kaldı.
Düştüm bir derd-i gama, imdad eden bulunmaz,
Bu derd-i gamdan beni, azad eden bulunmaz.

Bu alemde herkese, hayattan bir kâm düştü,
Bana ise hep hasret, hiç bitmeyen gam düştü,

Bir örümcek ağıyla başlayan depremlerde,
Yıkıldı duvarlarım, kiriş düştü, cam düştü,

Her sevda bir yangındı, her yangın bir ayrılık,
Gönlümün sarayını süsleyen sırçam düştü,

Resmedemedik sensiz Hakk aşkını kalplere,
Tuvaldeki renklere dokunan fırçam düştü,

Yağmalandı mirası koca âli Osmân’ın,
Çarpıtılan tarihte, hareme, haram düştü,

Müminlerin sinsice bozulan kültürüne,
Bir noel yanılgısı, birkaç mahçup çam düştü,

Kimi leylaya yandı, kimi şirine kandı,
Bu yalan dolan aşklar bize serencam düştü,

Sensiz hafakanlara kaçtı, Hakk sevdaları,
Yıkıldı ev ocağım, tüten son bacam düştü,

Ebreheler saldırdı, gönül Beytullahına,
Ebabiller beklerken, bize izdiham düştü,

Yenilgiler üst üste geldi üzerimize,
Senden uzak gönüller, her acıya ram düştü.

Sundum sana sevgili, aşk ve melallerimi
Kab ibni züheyr gibi uzattım ellerimi
İster tenezzül edip tut ellerimden kaldır
İstersen vur başımı hüzn-ü melale daldır

Ruhumun esareti, tenden olur sevgili
Bana her dert ve bela, benden olur sevgili,

Bir sailim kapında, dilenen bir mücrimim,
Mücrimlere şefaat senden olur sevgili.

Nevbahar yaşanırken, gönül iklimlerinde,
Nasipsize bahane, undan olur sevgili,

Senden uzak sineler, zulmet zindanlarıdır,
Elem, bela ve hüzün, bundan olur sevgili.

Hayret etme halime, bu kanlı göz yaşıma,
Bendenin çeşm-i zarı, hundan olur sevgili,

Sensiz cennet-i firdevs, bana sürgün yeridir,
Sensiz bana şehr-i yar, zindan olur sevgili.

Hıçkırığa boğulmuş, hazan olmuş sineler,
Senin bir bakışınla, handan olur sevgili

Yokluğunda da seni, yanımda zan ederim,
Aşığın rabıtası, zandan olur sevgili.

İrem bağlarım talan, gül-i ruşenim yalan,
Sensiz gönlüm an be an, viran olur sevgili,

Necip çöllerinde düş, yetim yüzlerde gülüş,
Sensiz dağ, taş, kurt ve kuş, niran olur sevgili.

Özden yanar melalden, bir sükutu hayalden,
Gönül bu meczup halden, rindan olur sevgili.

23.05,2013