en sevdiğim hırkanı astım cama.
kehribarın aldığı son nefesten tanımıştım seni.
keskin nişancı gibi sessizce kilitlenmiş bakıyordun,
ölümün bu kadar yaklaştığını hissetmemiştim hiç!
yani aşk.
başımı sana çevirip bakmanın korkusu..
tam o an vuruldum.
seni içlerime kadar tanımıştım artık,
yaslandığım kapı beni omuzlarımdan sıkıştırıyordu.
en sevdiğim hırkan ve sen önümde belirdiniz.
saçlarında kıştan yeni kurtulmuş baharın kokusu.
yanaklarım kendine kırmızı tonlar seçerken,
tanıştık işte.
o günden bu güne tekrar vurulacağım günü bekliyorum.
ve tekrar bakmak için gözlerine,
bekliyorum...
Alper Eğrikar
Kayıt Tarihi : 23.1.2025 00:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!