En Sevdigim Azaptın Şiiri - Gül Eser Baser

Benim ömrümde en sevdiğim azaptın
Yıllardır kendine köle yaptın kul yaptın
Bu neyin bedeliydi bana neyi ödettin
Kendini ayrı tuttun yalnız beni yıprattın

Acıların koynunda ızdırapla sevişmek
Sönmeyen kor gibi severken ayrı düşmek
Fındık kabugu gibi bir hücreye sıkışmak
Kolay degil büyük aşktan vaz geçmek

Hırçındın sen aşka haindin sen bu aşka
Aşkımız günahsızdı anlasaydın sen keşke
Şevkat ile sevgiyi biraz fazla unuttun
Sen benim hayatımda biten acı umuttun

Ağlayıp gülsem de seni görmek istemem
Güzel günler hatırına sana acı söylemem
Özgürsün gönül kuşum sana uçma demem
Büyük yaralar aldım belkide başka sevmem

kralkız