neden gülüşlerin solgun dedi
bakışlarında ayaz soğuğu var
sanki ruhun gitmiş
bedenin ölü gibi
Gerçektende öyleydi
dedimki...
sen hiç vurdun mu sevdiğini,
uçarken kanatlarından.
sen hiç kırdın mı tutunduğu dalından
ben vurdum işte,hemde en alasından.
ben sevdiğimi en sevdiği yerden vurdum
hayran olduğum gözlerini
Hicranla doldurdum
ben o yari en onulmaz yerden vurdum
şimdi bir katilin vijdanıyla
merhametsiz bir yürek lisanıyla
belkide hiç bitmeyecek bir acıyla
esir oldum,yaşattığımı, yaşamaya
ben sevdiğimi EN SEVDİĞİ yerden vurdum
Nurettin Karadağ
Kayıt Tarihi : 13.2.2019 11:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurettin Karadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/13/en-sevdigi-yerden-vurdum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!