Ben Seni Gül Diye Sevdim Şiiri - Kemal Berk

Ben seni gül diye sevmiştim
Kışın ayazıdan
Yazın sıcağından
Uzak tuttum gökte uçan kartaldan
Yerde kaçan itten, çakaldan
İstedim ki !
Gül gibi kokasın garip gönlüme
*
Ben sana gül ve kükre demiştim
Zalimler korksun halinden
Mazlumlar baksın sana sevgiyle
Sesinin o yumuşaklığı
Gönlüme mıknatıs olsun
Yapıştırsın kendine
*
Sen öyle yaşa ki
Terazin Hakk-ın emri olsun
Haklı memnun, haksız korksun halinden
Bileğin değil, yüreğin olsun çelikten
Kim dar da kalırsa, söylesin sana
Yürekten ve gönülden
*
Kalbine sokma iblisi, Yoksa
Düşersin susuz çöllere
Dipsiz kuyulara
Kışın yanarsın alev alev
Yazın donar, bedeninde ki kanın
Buluttan döker gibi dökmesin güllerim
Yoksa sana da döktürürler ırmaklar gibi
Zalimlere eş, hainlere yoldaş olursun
*
Kül'özü gül derken sana
Sen gülünç duruma düşürdün bizi
Terazini tuttun hep ayrı bir yöne
Mazluma şahin oldun, haksıza gül
Yeni dost atarken bak ne hale geldin
Eski dostların geçti karşına
Ortada kaldın sonunda
Benzedin bak voyvvodanın kazığına

Kemal'eren/Kemal Berk