En olmadık zamanda,
Aklıma geliverir yalnızlığım.
Ne çare faydası yoktur düşünmenin,
Bir dost bulmak ne kadar zormuş meğer.
Eğer benim gibi yalnızlığa mahkumsa insan,
En olmadık zamanda isteyiverir,
Mutlu olmayı;
Hele hele bir de hasta ise,
Çaresi yoksa hastalığının,
Daima ilaca, Daima insana ihtiyaç duyuyorsa,
İşte o zaman daha çok koyar yalnızlık.
Ki...
O insan gerçek sevgiyi bulamamışsa,
Bir başka türlü bakar yaşama,
En olmadık zamanda...
Kayıt Tarihi : 18.3.2010 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!