elimizdeki umudu / serip
dünya masasına
benimle karşılıklı oturduk
hüzünlerden damıttığımız bi yetmişlik
birikimlerden karışık mezeyle
başladık / ufak ufak demlenmeye
her yudumda büyüyen / bir acı
dolanırken damarlarımızda
suçlu aradık / kayıp zamanlara
...
gecenin sonunda
ben sarhoşum
o sızdı karşımda
umut leke içinde
birikim saçılmış etrafa
vakit tamam
ey hayat
kes şu hüznün hesabını
üstü sana kalsın
çek bir aşk şimdi
şöyle / en okkalısından olsun
Kayıt Tarihi : 23.11.2008 15:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülşen Destanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/23/en-okkalisindan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!